АЙМАҚТЫҚ ЖАСЫЛ ЭКОНОМИКА: АҒЫМДАҒЫ ЖАҒДАЙДЫ БАҒАЛАУ

Бекжанова Тоты Калжановна

Есіл университеті

Аңдатпа. Қазақстан Республикасында өңірлердің орнықты дамуын бағалау практикасы жоқ, бұл тиімді аумақтық саясатты іске асыруға кедергі келтіреді. Осыған байланысты есепке алу жүйесіне экологиялық-экономикалық индикаторларды қолдану және енгізу тәжірибесін зерделеу өзекті болып отыр. Бұл мақалада интегралды индикаторларды қолдана отырып, аймақтық деңгейде жасыл экономиканың даму дәрежесін бағалау әдістемесі ұсынылған.

Әдістеме түзетілген таза жинақтау индексін (МЖӘ) есептеу кезінде қолданылатын Дүниежүзілік Банктің қағидаттарын ескере отырып әзірленген Ресейдің экологиялық-экономикалық индексін құру тәсіліне негізделген.

Зерттеу 2020-2023 жылдар кезеңіндегі Қазақстан өңірлерінің әлеуметтік-экономикалық жағдайы мен экологиялық жағдайы туралы ресми статистикалық деректерді пайдаланады. жүргізілген есептеулер Қазақстанның өңірлерін экологиялық критерий бойынша үш топқа бөлуге мүмкіндік берді: жасыл экономиканың дамуының жоғары орташа және төмен деңгейі.

Бағалау нәтижелерін Экономикалық даму деңгейі бойынша өңірлердің типологиясымен салыстыру экологиялық және экономикалық көрсеткіштер арасындағы өзара байланысты анықтауға, сондай-ақ жасыл экономиканың дамуын ынталандыруға бағытталған өңірлік саясаттың басым бағыттарын айқындауға мүмкіндік береді.

Кілт сөздер: Жасыл экономика, тұрақты даму, индикаторлар, жалпы өңірлік өнім, экономикалық өсу, өңір, өңірлік саясат

DOI 10.56525/QNGG7888